– To w końcu ten użytkownik ma widzieć tą daną czy nie?
– Nie.
– A ten drugi?
– A ten trzeci co ma widzieć?
– W tym przypadku widzi to i to ale nie widzi tego i tego.
– Ok.
Po czym mamy wersję rozwiązania na testach
– Ten czwarty użytkownik widzi x, y, z, u a powinien widizeć x, z dlaczego to tak jest?
– No bo tutaj tego nie wskazałeś.
– A bo to ta rola a nie inna. A w sumie to chyba mój błąd.
Czy takie historyjki występują w pracy? Mam nadzieję że nie. Jednak żeby pozbyć się takich rzeczy raz na zawsze to mamy na to proste rozwiązania. Takimi rozwiązaniami są tablice decyzji.
Tablica decyzji w jasny sposób pokazuje kto daną czynność może wykonać a kto nie w bardzo zwięzły i co najważniejsze jednoznaczny sposób co chroni nas przed tym że ktoś coś wykona nie tak jak my tego chcieliśmy.
Czym jest taka tablica? Jak sama nazwa wskazuje jest tablicą podzieloną na dwie części. Te części to działania i warunki. Jak ona wygląda? Najlepiej jest to przedstawić na przykładzie który przedstawiam poniżej:
|
Warunki
|
Reguła 1
|
Reguła 2
|
Reguła 3
|
Reguła 4
|
||
|
1.
|
Etat
|
T
|
N
|
T
|
N
|
|
|
2.
|
Umowa o dzieło
|
N
|
T
|
N
|
T
|
|
|
3.
|
Kierownik
|
T
|
T
|
N
|
N
|
|
|
Działania
|
||||||
|
1.
|
Bierze urlop
|
T
|
N
|
T
|
N
|
|
|
3.
|
Akceptuje urlop
|
T
|
T
|
N
|
N
|
|
Gorąco polecam stosowanie 🙂
